De tips hoe je omgaat met je emoties in combinatie met kind(eren)

Kom ik meteen bij mijn zoektocht in het ouderschap en wat ik dan wel graag wilde! 

Ik ben op zoek gegaan naar hulp. Ik wist dat ik dit niet alleen hoefde en wilde uitzoeken. Het ouder worden, een kindje krijgen, het zet je hele leven op z’n zoek. Degene die je dacht te zijn, waar je naartoe wilde met je leven, dat wordt flink op zijn kop gezet. Dat allemaal zelf uitzoeken? Waarom zou ik dat moeten. Ik wilde daar wat meer richting en sturing aan. 

Ik ben terecht gekomen bij de hulp die mij bij de kern ging helpen. De kern van mezelf! 
Want daar begint het allemaal. De persoon die ik ben en uiteindelijk de ouder die ik uitdraag naar mijn kind(eren), daar ben ik mee begonnen toen ik zelf in de baarmoeder van mijn moeder mocht opgroeien. 

Het leven start niet wanneer je geboren wordt, het begint al ver daarvoor. Ik ben middels geboortepsychologie mijn eigen start gaan uitpluizen. Wat stuurt mijn gedrag, welke patronen zijn er te herkennen in mijn leven. 
En als je daar eenmaal mee bezig bent. Onvermijdbaar als je zelf ouder wordt/bent, hoe zag mijn eigen jeugd eruit. Hoe ben ik opgevoed, opgegroeid en wat neem ik daarvan mee. 

Het tweede onderdeel van mijn nieuw en verbeterde versie was het leren begrijpen van mijn kind(eren). Het leren kennen van de ontwikkeling van een baby. En dan niet de fysieke en motorische aspecten, maar vooral de emotionele ontwikkeling. 

En daarbij ben ik niet begonnen bij het moment dat ze geboren werden, maar de periode voor en van conceptie en de tijd dat ik ze bij mij droeg. 
De emoties die ik ervaarde toen, de dingen die zich afspeelden in mijn leven, de stress die aanwezig was. Alles heeft zijn invloed op de ongeboren baby. Zij krijgen dit mee. De bevalling speelt ook een grote rol. Mijn beleving telt mee, maar de baby heeft daar ook ervaring gehad. 
Iets waar geen herinnering aan is in woorden en gedachten, maar het ligt wel opgeslagen in het lichaam en heeft de hersenen gevormd. 

Bijvoorbeeld. Een lange periode van stress in de baarmoeder, omdat moeder stress ervaart, verandert de samenstelling in de hersenen hoe het kind na de geboorte reageert op stress. Een overactieve stress-ass zorgt ervoor dat een kind altijd gespannen en overprikkeld is. Reageert uit een vecht of bevriezingsmodus. Ongereguleerde emoties. Bij een baby uit zich dit in een te stille baby of een overmatige huilende baby.

Door dit te begrijpen en op de juiste manier te gaan handelen als ouder, kon ik veel beter met aandacht en in check van mijn emoties de ouder zijn die ik wilde zijn. 

Doordat ik mijn eigen behoeften ook veel beter herken en daar gehoor aan geef. Weten wat je nodig hebt is niet altijd meteen duidelijk. En het hebben van een fijne omgeving, mensen om je heen is daarin niet geheel onbelangrijk. 

Concluderend: 
- duidelijk hebben waar je vandaan komt. Wat heeft jouw gedrag gevormd en daar 
  erkenning aan geven. 
- begrijpen van de ontwikkeling van je kind 
- scherp hebben van je eigen behoeften en daar ook naar handelen 

Geen kleine tips en handvaten van mij. Daar sta ik ook niet voor. Nee het vraagt werk aan de winkel. Continue persoonlijke ontwikkeling van jouw kant. Jij bent de ouder.

Klik hier als je wil weten hoe ik jou hierin kan helpen/ondersteunen.

Want je bent maar éen keer ouder. En die periode, die jaren met je kind komen maar één keer voorbij. Knipper een keer met je ogen en poef die periode is voorbij! Zonde als je dit aan je voorbij hebt laten gaan. 

Geloof mij, ik weet hoe dat voelt!